Her kurdugum hayali bi kagida yazip siselere koyup denize attim, icimdeki denize. Dibi sanki benim kalbim, benim tenimdi. Gercek olacagina inandirdim kendimi. Bigun sen gittin, sanki o deniz birden buharlasti. Siseler cakildi derine, kirildilar saplandilar kuma. Her hayalim paramparca olup tenime kalbime saplanmis gibi kanatti kirilan koseleri. Aglaya aglaya doldurdum denizimi, tuzu yaralarima iyi geldi, dalgalandikca kirik siseleri yonttu yassi seffaf taslar haline getirdi.
Simdi canim acimiyor, iyilestim kendi kendime. Ben iyilestikten sonra gelme ama, hayallerim tas oldu, yeni denizim piril piril...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder