Uzaktaki birşeyi özlemek , özlem değildir. Geçmişi, geçmişteki birini özlemek, özlem değildir. Özlemeye değer olan yakındakini özlemektir. Otobüse bindiğinizde el salladığınız insanı özlemektir gerçek özlem. En yakınını özlemektir. Uzun zamandır aklına gelmeyip bi anda özlüyorsan birşeyleri, bu hevestir. Bir anda canının pasta çekmesi gibi. Kışın en soğuk günü yazı özlemek gibi. O, o anlıktır. Geçmişteki birini düşünüp özlemezsin, özleseydin onu gittiği ilk anda özlerdin.
İnsan hergün gördüğü kişiyi özleyebilir. Gece yanında uyuduğun kişiyi sabaha kadar özlersin, uykudan bile kıskanırsın bazen. Yanından ayrıldığında arkasından bakıp özlersin. Ertesi gün göreceğini bile bile özlersin işte. Seni özledim demezsin hiç, özlemek geçmiş zamana uymaz, gerçekten özlüyorsan , seni özlüyorum demelisin. Ve bunu hissediyorsan sıkıca tutunmalısın ona. Özlem giderilecek birşey değildir. Sevdiğin şeyi hep özlersin ve zamanla özlemeyi de seversin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder