Suyun altına dalıyorum sessizlik, başımı çıkardığımda duyduğum sadece benim nefesim, gördüğüm renk mavi, hissettiğim tek şey ıslaklık ve tüm kaslarım hareket ediyor, yoruluyorum...
'Suyun altına dalıyorum, babamla göz gözeyiz çığlık atıyoruz nefessiz kalana kadar. Minicik ellerimden tutup çekiyor. Hızla suyun üstüne çıkıyoruz. "Anneeeee! Duydun mu?" Kafasını sallıyor,hiç bir zaman duyuramadım suyun altında ona sesimi. Oysa ben içeride duyuyorum. Nasıl duymaz?'
Tekrar dalıyorum, 15 yıl hergun suyun altında bagırıyorum. Kimse duymuyor. Suyun altında geçen her saniyem, o anı hatırlayarak geçiyor. Babamın babam olduğu zamanlar.
Ve denizden çıkıp annemin yanına gittiğimizde, annemin babama neden teşekkür ettiğini 15 yıl sonra öğreniyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder